بررسی رضایت شغلی اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال ۱۳۸۸

زمینه و هدف: رضایت شغلی به مجموع تمایلات یا احساسات مثبت که افراد نسبت به شغل خود دارند اطلاق می شود. دانشگاه های علوم پزشکی به اساتید با انگیزه، به عنوان یکی از ارکان تعلیم و تربیت نیاز دارند تا در آموزش دانشجویان و ارتقاء بهداشت و درمان جامعه مؤثر واقع شوند. با توجه به اهمیت رضایت شغلی اعضاء هیات علمی در پیشبرد اهداف آموزشی و ایجاد بهره وری بیشتر، این تحقیق با هدف بررسی رضایت شغلی اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1388 صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه فوق یک بررسی مشاهده ای، مقطعی بوده و جامعه مورد بررسی کلیه اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک می باشند. نمونه گیری ازطریق سرشماری بوده و برروی کلیه اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک شامل جنس، سن، گروه آموزشی، مرتبه علمی، وضعیت استخدامی و سابقه کار و پرسش نامه استاندارد سنجش رضایت شغلی هرزبرگ بود. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) کل نمره رضایت شغلی اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک(51/11)72/60 و به تفکیک حیطه های مورد بررسی به ترتیب اولویت، شامل ماهیت کار(60/12)46/74، نحوه سرپرستی و ارتباطات (69/13)15/62، امنیت شغلی (72/15)58/57، فرصت های ارتقاء (74/15) 28/57، شرایط فیزیکی و محیط کار (14/14)84/55 و حقوق و مزایا (87/16)56/55 از حداکثر نمره 100 بود. نتیجه گیری: اعضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اراک در کل از رضایت شغلی متوسطی برخوردار بودند. بیشترین رضایت مربوط به حیطه ماهیت کار و کمترین رضایت مربوط به حقوق و مزایا بود. با افزایش حقوق و مزایا و فراهم آوردن فرصت های ارتقاء می توان رضایت شغلی این قشر را افزایش داد.